Het boek is geschreven door Lulu Wang (zie foto links). Miss Wang is geboren in China (in beijing om precies te zijn) en kwam op haar vijfentwintigste naar Nederland. Haar debutroman Het Lelietheater werd meteen een groot succes. "het is niet het riet dat ruist, maar ons hart dat fluistert" is een oude chinese gezegde die ze vaak gebruikt in haar boeken. Wil je meer informatie over haar leven of boeken dan is hier een link naar haar site: http://luluwang.nl/ en een link van haar eigen blog: blog van Lulu Wang
Link naar een recensie van Het Lelietheater (die ik ook heb gebruikt tijdens het lezen van het boek): recensie
Er zijn twee thema’s in het boek ‘het Lelietheater’ dat zijn de Culturele Revolutie en Vriendschap. Alles wat er in het boek gebeurt heeft te maken met de Culturele Revolutie; kastenverschillen, bewegingen, onderlinge relaties, en ga zo maar door. De Vriendschap tussen Lian en Kim is eigenlijk een verboden vriendschap, Lian komt uit een 1e kaste en Kim uit een 3e kaste. Deze vriendschap is tot stand gekomen en beëindigd door de Culturele Revolutie.
Een zeer informatief duidelijk kort filmpje over de culturele revolutie in China:
mijn mening over Het Lelietheater:
Het thema, de Culturele Revolutie, spreekt mij persoonlijk erg aan. Ik heb het altijd al erg leuk gevonden om boeken te lezen die in een andere tijd of een andere cultuur plaatsvinden. ‘Het Lelietheater’ gaat niet alleen over een andere cultuur, het is ook een andere cultuur. Wang heeft voor de meeste personen de Chinese namen gebruikt. Verder zijn er veel Chinese uitdrukkingen letterlijk in het Nederlands vertaald in het boek te vinden. Dit geeft het boek net dat beetje meer. Aan de ander kant is het ook niet echt een droomboek. Er gebeuren de meest verschrikkelijke dingen. Mensen worden opgesloten in een strafkamp waar ze zware arbeid moeten verrichten en slecht eten krijgen omdat ze te slim zijn. Verder wordt Kim gepest en ook dat is onrechtvaardig. ‘Het Lelietheater’ is dus niet bepaald een zoet boek waarin alleen mooie beelden worden geschetst van een andere cultuur. Integendeel, het laat de slechte kanten van de communistische revolutie zien. Hierdoor raakte ik geboeid en wilde weten hoe het met Kim af zou lopen. Het is een boek waarin je blijft lezen.
De zee
van droefenis
strekt zich uit
tot in het oneindige
Maar
keer u om:
aan uw voeten
ligt de veilige kust
